باسمه تعالي

خلاصه اي از زندگینامه یغما

ابوالحسن یغما جندقی به سال 1196 هـ.ق. در «خور» متولد شد . وی فرزند حاج ابراهیم قلی از گوسفند داران آن منطقه بود. رحیم در دوران کودکی گوسفندان پدر را به چرا میبرد. روزی از روزها که با اطفال همسال خود به چرانیدن گوسفندان مشغول بود، ناگهان از دور امیراسماعیل خان عرب عامری حکمران منطقه  با لشکریانش نمودار شد. همه کودکان از سر راه گریختند لیکن رحیم همچنان بر جای خود استوار باقی ماند. امیر عامری با تعجب از وی نامش را پرسید و او به نظم چنین پاسخ داد:

ما مردمک خوریم    از علم و ادب دوریم

امیر از این سخن خوشش آمد و چون به خور آمد، حاج ابراهیم قلی را فرا خواند و از وی خواست که فرزندش رحیم را جهت تعلیم و تربیت به او بسپارد. رحیم در دستگاه امیر عامری با استعدادی که داشت بزودی مراحل مقدماتی آموزش را طی نمود و بعد از زمان اندکی منشی امیر گردید. بعد از اینکه امیر اسمعیل خان عامری از قوای دولتی شکست خورده و به سمت خراسان متواری گشت، جندق و بیابانک نیز ضمیمه ایالت سمنان گردید و ذوالفقارخان سمنانی حکمران آن منطقه بر این ولایت نیز مسلط شد.در همین هنگام میرزا ابوالحسن جندقی نخست بعنوان سرباز عادی و سپس بعنوان منشی در دستگاه ذوالفقار خان بکار مشغول شد. بعد از چند سال اقامت در سمنان، خشکسالی بی سابقه ای در آن مناطق پیدا شد که عموم مردم از دادن مالیات عاجز شدند . یغما را به وساطت نزد ذوالفقار خان فرستادند لیکن او نه تنها وساطت یغما را قبول نکرد و او را به چوب بست و تمام اموال او را نیز توقیف کرد . بعد از این وقایع شاعر از سمنان گریخت و مدتی را در شهرهای قم و اصفهان و مشهد گذراند و سپس راهی تهران شد. در تهران با حاج میرزا آقاسی صدر اعظم محمد شاه آشنا گردید. در تهران یغما با شعرای معروف آن عصر همچون قاآنی و فروغی بسطامی معاشرت و دوستی داشت حاج میرزا آقاسی بدلیل ارادتی که نسبت به یغما پیدا کرده بود ، او را به وزارت حکومت کاشان منصوب نمود. وی که از پذیرفتن هرگوهه شغل دیوانی امتناع می روزد بخاطر فیض دیدار مستمر حاج ملا احمد نراقی مجتهد معروف این شغل را پذیرفت و رهسپار کاشان شد . یغما و نراقی در طی مدت اقامت در کاشان بسیار مأنوس شدند.

یغما در اواخر عمر خود به جندق و بیابانک بازگشت و در خور خود مسکن گزید . لیکن در سایر دهات بیابانک از قبیل بیاضه، گرمه، جندق و اردیب نیز برای خود آب و املاکی فراهم نمود که بخش اعظم آن را چند سال قبل از فوت وقف بر عزاداری حضرت سیدالشهدا (ع) نمود و قسمتی دیگر را به اولادش بخشید. سرانجام یغما به سال 1276هـ. بعد از هشتاد سال زندگانی در خور وفات یافت و در بقعه امام زاده سید داود به خاک سپرده شد.

آثار یغما

از نوشته های این شاعر گرانقدر می توان به:

1) غزلیات: یغما در سرودن غزلهای خود بیشتر به سعدی و حافظ نظر داشته و می توان سبک او را در غزل سرایی تقلید استادانه ای از راه و روش آن دو استاد پیشین دانست.2) مثنوی صکوک الدلیل : در هجو رستم السادات خواری 3)مثنوی خلاصه الافتضاح: شرح واقعه ای که در کاشان رخ داده است .4)مثنوی قاضی نامه : در هجو حاجی سید میرزای جندقی 5)مراثی 6) نوحه سینه زنی : این قسم شعر از ابداعات منحصر به فرد یغماست و قبل از او شاعران دیگر در این زمینه طبع آزمایی نکرده اند !7) سرداریه : از بهترین آثار یغماست که به صورت غزل سروده شده و شاعر آنها را بنام سردار ذوالفقارخان سمنانی ساخته است.8) ترجیعات : شامل دو سه ترجیع بند مفصل و هر یک از آنها در هجو کسی است.9) احمدا: این اشعار را با تخلص احمدا سروده و مملو از مطالب هزل آمیز است 10) قصابیه : غزلیاتی هجو آمیز است با تخلص قصاب11) رباعیات : که به رباعیات سرداریه ، قصابیه – انابت نامه و غیره تقسیم می شود.12) قطعات که اغلب آنها از اشعار برگزیده شاعر است .13)آثار مرادیه: منظومه ای است در هجو علیمردان خان تونی 14)شبیه حجاج کاشی : منظومه ای هزل آمیز به سبک تعزیه خوانی 15)منشات و مکاتیب: که از دو بخش است . نامه هایی که به پارسی نوشته و نامه های مرکب.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: